Obudowy do elektroniki różnią się między sobą kolorami i w żadnym wypadku nie jest to rozwiązanie przypadkowe. Obudowy umożliwiają zabezpieczenie i uporządkowanie elementów elektrycznych narażonych na działanie czynników zewnętrznym. Przy wyborze obudowy do elektroniki istotny jest materiał, z jakiego została wykonana, jego jakość, stopień ochrony (IP) oraz docelowe przeznaczenie produktu. Podczas produkcji obudów jedną z ważniejszych kwestii jest natomiast odpowiedni dobór tworzywa, jego koloru oraz pozostałych właściwości – w dzisiejszym wpisie wyjaśniamy, dlaczego kolory obudów do elektroniki różnią się między sobą.
Obudowy do elektroniki – kolory bazowe
Teoretycznie kolory obudów do elektroniki mogłyby występować w nieograniczonej ilości. W praktyce jednak istnieją pewne ograniczenia, które sprawiają, że na rynku dostępne są obudowy do elektroniki w powtarzających się kolorach, natomiast te niestandardowe pojawiają się nieco rzadziej. Podobnie jak w przypadku farb, istnieją kolory bazowe obudów – dla polistyrenu, ABS i ABS VO zawsze dostępne są kolory czarny oraz szary. Nie dziwi zatem fakt, że najczęściej obudowy do elektroniki można zamówić właśnie w tych barwach. Jednocześnie niestandardowe kolory obudowy do elektroniki często decydują o sukcesie sprzedaży.
Technologie produkcji obudów
Czynnikiem, który wpływa na ostateczne kolory obudów do elektroniki jest między innymi zastosowana przez producenta technologia obróbki materiału. Poniżej prezentujemy kilka powszechnie stosowanych metod produkcji.
- Wtrysk – polega na wtryskiwaniu granulatu do formy wtryskowej. Gotowe kolory obudowy do elektroniki są zamawiane wcześniej w hurtowni granulatów, następnie, jeszcze przed etapem produkcyjnym, miesza się barwnik z tworzywem, które następnie przechodzi przez kilka etapów wtrysku (od ogrzewania, przez wtryskiwanie pod dużym ciśnieniem aż do ponownego przejścia granulatu do stanu stałego).
- Syn-Pro – technologia wykorzystywana do mało i średnioseryjnej produkcji, w której częściej pojawiają się niestandardowe kolory obudów do elektronik. Technologia Syn-Pro wymaga wcześniejszego wykonania modelu 3D w skali 1:1, umożliwiając stosunkowo dobrą powtarzalność produkcji.
- Termo-formowanie – prawdopodobnie najrzadziej stosowana metoda obróbki tworzyw przeznaczonych na obudowy do elektroniki. Wymaga stworzenia matrycy, podobnie jak w przypadku technologii Syn-Pro. Wykorzystywana do wielkogabarytowych obudów.
- INUK – jedna z ciekawszych technologii do produkcji, która umożliwia w zasadzie bezkosztową zmianę koloru obudowy do elektroniki na inny, co w przypadku innych rozwiązań wiąże się z czyszczeniem maszyny oraz formy.
Trzeba pamiętać o tym, że proces tworzenia określonych kolorów obudowy do elektroniki wymaga często kilkukrotnych prób, co wiąże się z dodatkowymi kosztami – z tego względu producenci często decydują się na kolory bazowe obudów. Bywa jednak tak, że zainteresowanie klientów niestandardową paletą barw jest na tyle duże, że warto poświęcić więcej czasu na produkcję.
Kolory obudów do elektroniki a właściwości materiałów
Bez wątpienia nadal najpopularniejsze kolory obudów do elektroniki to kolory bazowe, a więc czerń i różne odcienie szarości. Wynika to między innymi z kosztów produkcyjnych, z jakimi wiążę się tworzenie niestandardowych barw – często są one po prostu mniej dostępne w hurtowniach niż inne kolory. Z tego względu to właśnie czerń i jasny odcień szarości dominują wśród obudów do elektroniki. W takich barwach są dostępne:
- obudowy ABS,
- obudowy aluminiowe,
- obudowy poliestrowe,
- obudowy poliwęglanowe.
Jednocześnie każdy z tych materiałów wykazuje się dużą plastycznością, co oznacza również, że przynajmniej teoretycznie można je łatwo zabarwić – ograniczeniem są zwykle inne czynniki.
Podsumowanie
Kolory obudowy do elektroniki różnią się między sobą z kilku powodów. Po pierwsze, producenci zamawiają barwniki i tworzywa z różnych źródeł, co sprawia, że nawet obudowy w tym samym kolorze mogą się delikatnie różnić odcieniem lub jakością barwy. Po drugie, do produkcji obudów wykorzystuje się różne metody obróbki tworzyw, co ogranicza lub daje większe możliwości w zakresie doboru kolorystyki. Po trzecie, utrzymanie powtarzalności produkcji jest zadaniem niezwykle wymagającym, co sprawia, że nie zawsze jest możliwe uzyskanie takiego samego koloru jak w poprzedniej partii. Ostateczny kolor obudowy do elektroniki zależy również od jakości samego tworzywa – tańsze materiały mogą sprawiać problemy podczas obróbki. Niemniej istotne jest podejście producenta do powtarzalności procesu produkcyjnego.